
Natuurmonumenten geeft de volgende omschrijving over dit gebied:



De foto's in het geciteerde gedeelte zijn uiteraard van mijzelf.

Als ik van een standpunt, waar ik macrofoto’s stond te maken, terugloop naar mijn fototas en statief ga ik bijna op iets geels staan. Een gele aardappel bovist die door het licht en zijn gele kleur uit het oranje rood van de bosbodem schreeuwt om aandacht. De gelegenheid om mijn nieuwe insteek te proberen.
Ik zet de 17-40mm lens op de camera en schroef er vervolgens een polarisatiefilter en een cokin filterhouder op. Duik met het hele hebben en houden op de grond en kies positie. Brrrrr….de sneeuw mag dan gesmolten zijn maar ik merk letterlijk aan mijn water dat de vorst nog niet uit de grond is. Het licht is prachtig. Ik draai aan het polarisatiefilter om de reflectie van het natte blad te neutraliseren en de kleuren wat meer te verzadigen. Op de achtergrond van het kader staat een knoestige eik waardoor de mooie blauwe lucht te zien is. Ik druk af en bekijk het histogram….dat dacht ik al. De lucht raakt overbelicht. Door een gegradeerd ND-8 filter weet ik deze overbelichting te neutraliseren. Met behulp van de DOF knop bepaal ik het diafragma en met F/8 moet ik met de iso waarde naar 400 toe omdat ik de foto uit de hand schiet. Het statief komt nl. niet zo laag en de rijstzak ligt thuis. Resultaat is bovenstaande foto.
Door de onscherpte op de achtergrond hoop ik de scherpte van de bovist meer te benadrukken en, hoewel de kijker kan zien dat het een foto in een bos is, hoop ik dat de kijker een eigen beeld gaat verzinnen bij de plek van de foto zonder dat ik door totale scherpte diepte voorkauw. Door de lichtvlekken links hoop ik de suggestie van het aanwezige zonlicht mee te geven. Aan jullie natuurlijk om te bepalen of dit geslaagd is.
Als ik letterlijk naar de andere kant van de heuvel bovenop de posbank gerent ben zie ik dat de zon opkomt achter een wolkenband. Dit kon nog best wel eens aardig worden. Ik kies positie en zet een 17-40 mm lens op de camera samen met een cokin filterhouder. De lucht wordt al best helder en het landschap is wat aan de donkere kant. Als ik dus een evenwichtige belichting voor zowel de lucht als het land op de foto moet ik haast wel een gradian ND filter gebruiken.De lucht begint te kleuren. De zon zit achter de wolken en alles wordt licht rose/oranje. Het is werkelijk schitterend. Het is verbluffend om te zien hoeveel kleur er in de lucht zit. Naar de zon toe is alles warm rood/rose en iets verder naar rechts is de lucht en het landschap nog koel blauw. Ik verwissel een paar keer van standpunt en maak alle foto’s met een grad. ND-8 filter om de lucht 3 stops tegen te houden. Wat een morgen….
Langzaamaan wordt Nederland wakker en de eerste enthousiaste natuurfotografen komen me vergezellen. Ik kom aan de praat met een “collega fotograaf”. We beseffen allebei dat de zonsopkomst voorbij is en er dus tijd is voor wat rust. Het is een aangenaam en open gesprek. En wat blijkt…we hadden kunnen carpoolen want we wonen hemelsbreed nog geen 5 km van elkaar af. Wat is de wereld toch klein.
Na ons gesprek gaan we allebei weer ons eigen weg. Het weer is aangenaam. Het is koud maar niet te en de zon maakt het goed te houden. Omdat het zo lekker is, en rustig, loop ik de zwarte paaltjes route en maak ik nog wel wat foto's maar geniet ik eigenlijk meer van mijn eenzame wandeling in deze mooie omgeving. Ik denk dat Nederland massaal op het ijs is of nog lekker in zijn nest ligt want op de posbank ben ik tot het moment van verstrek niet meer dan tien mensen tegengekomen. Dit kan de laatste dag met sneeuw kan zijn. Morgen zet de dooi in.